Zinderende hitte……..
Een allesverslindende zon, brandend op mijn rug. Mijn voeten hangend over de rand van het luxe ligbed.
Liggend op mijn buik, mijmer ik over de heerlijke rust die hier heerst.
Verderop een gemurmel, te ver weg om te verstaan, gelukkig..
Een briesje die aangenaam is, maar mijn verhitte lijf geen verkoeling biedt.
Zon, zee, blue lagoon..en..
Moeizaam richt ik me op.
Hmm, een bijzonder plaatje ontvouwt zich voor mijn ogen.
Knipperende ogen, wow die zon en JIJ..
Gister kwam ik je tegen. En aangezien ik niet zo geloof in liefde op het eerste gezicht, deed ik onverschillig tegen je. Weer zo,n player, good looking en het zelf ook zo goed weten..
Jak, ik houd niet van die zelfverzekerde hanen.
Maar mooi, te mooi, dat was helder voor mij. Charisma…..ook dat..
En die ogen! Pfff.
Ik kon het niet laten maar keek toch steeds weer even. Flirten moet kunnen toch?
Ogen als kooltjes in je gebruinde gezicht, maar waarom voelde dit anders dan het “normale”flirtgedrag? Stond er onbewust iets op mijn voorhoofd of.. zouden mijn spiegels van de ziel mij verraden? Ook jouw blik kwam steeds bij mij terecht.
“Trut”, klaar not done. Ik ben er goed in, mezelf terechtwijzen, dus nam het besluit om je verder te negeren.
Tot twee uur later…
Mooie kamer, het uitzicht ook. Goeie keus van mezelf al kostte het me moeite.. Een reis boeken, in mijn uppie nota bene. Jaren geen vakantie gehad, zat van de maatschappij, mijn hypocriete werkgever, de ene teleurstelling na de andere. Ik liep al langere tijd rond met de gedachte er tussen uit te willen, warmte, rust eens een keer helemaal niets hoeven, moeten. Alleen onthaasten en vooral mijn leven onder de loep nemen.
En daar ben ik dan, Griekenland, moederziel alleen maar wat is t hier mooi. Bitter weinig gezien natuurlijk, want ja, net aangekomen maar dit voelde goed, heerlijk, luxe. Iets waar ik normaliter geen enkele waarde aan hecht. Tot dusverre een joepie ervaring.. En dat nu al..
Ik neem een uitgebreide douche, trek iets luchtigs aan, YES, eindelijk, doe mijn haar in een staart en vind het verder totaal onbelangrijk hoe ik er uit zie.
Niemand kent me hier dus waarom moeite doen en voor wat of wie?
Uiterlijke schijn, ach soms kun je er niet omheen maar nu, naturel en wie doet me wat..
Ik besluit mijn behoeftes te bevredigen; drankje, hapje, liggen daar aan het zwembad.
Mijn zonnebril mag mee en mijn sigaretten ook maar verder niets nodig dus ik storm bijna mijn kamer uit. Shit, k…. Ik weer! In mijn enthousiasme vergeet ik dat ik aan een gang zit, en daar lopen meer mensen. Tja. Daar lig ik dan, charmante houding ook en ik prevel zachtjes “sorry”. Ik raap iets op van de grond wat mij niet toebehoort maar waarschijnlijk is van degene die ik bijna aanrandde. “Geeft niets”, een Nederlander, ook dat nog, maar een leuk stemgeluid met daarin een onderdrukte lach. Het zal ook eens een keer niet zo zijn. Waarom verloopt eens een keer iets niet vlekkeloos?
Ik probeer om mijn waardigheid te behouden en sta op. Waarom loop ik niet gewoon letterlijk tegen een vrouw aan.. Makkelijker maar nee. Ik kijk in een gebruind gezicht terwijl ik het flesje olie aan de persoon in kwestie wil overhandigen. Mijn hemel! Nee!
“Gaat het?”, “Of iets gebroken misschien?”. Klinkt er ondanks het lachende gezicht iets van oprechte belangstelling uit die stem? “Sorry, mijn foutje, gebeurd wel vaker”, prevel ik. “En nee, ik ben nog heel”. “Gelukkig maar”, en “Dank je”, het flesje aannemend. Ik wil hier weg, moet hier weg! Ik bloos niet snel maar nu wil ik het liefst verdwijnen, opgezogen door ik weet niet wat. Laat me maar even verdwijnen of wegzinken in dat hoogpolige tapijt. Thank God for that, geen blessures op dag uno.
Ik zeg gedag en maak dat ik uit beeld verdwijn. Ren nog net niet maar probeer wel om zo vlug mogelijk om de hoek te verdwijnen.
Frisse lucht, nou ja, hete lucht, maar wel buiten en op afstand van mister whatever his name is.
Het wijntje wordt iets sterkers bedenk ik ter plekke en loop naar de bar. Ik pak wat fruit mee en zoek een heerlijke stoel. Uitzicht op blauw water, te blauw bijna maar ik ontspan. Zen! Ik proost op mezelf en een beter verloop van… en neem een flinke teug. Nog lekker ook zeg, die coctail!
“Mag ik?”, bekende stem die al zit voor ik antwoord kan geven. “Rick, aangenaam”, en een hand wordt me toegestoken.”Aisha”, en ik neem nog een slok. Gedachten die als een sneltreinvaart gaan, onrust in mijn hoofd en niet enkel daar. Waarom reageer ik zo extreem op een complete vreemde?
Twee keuzes; ik blijf mezelf of ren weg. Ik ga voor t eerste. Tenslotte is het mijn vakantie en waarom laat ik me beïnvloeden door een mannelijke verschijning? Ik neem het besluit dat ik er mee kan dealen en probeer zo normaal mogelijk te doen. Een leuk gesprek volgt.
Vele borrels verder, heerlijke hapjes en toch een leuke ontspannen sfeer, besluit ik om eens rond te gaan lopen. “Ik laat je wel even”, zeg jij. “Doe lekker je ding en ik loop je wel weer tegen het lijf”, een knipoog en weg ben je. Het wordt wat schemerig en ik slenter door het zand. Ik neem de omgeving in me op en concludeer dat ik de juiste keus heb gemaakt. Onthaasten en vooral genieten van alles wat goed voelt. “Rick”, heb ik te snel geoordeeld? Niets gemerkt van player gedrag, gewoon een gaaf exemplaar, ook hier voor broodnodige rust. Leuke, open en oprechte man, als ik op mijn gevoel mag vertrouwen. Geen alarmbellen gehoord in mijn hoofd tenminste. Die belletjes die ik wel eens negeer omdat ik hoop op iets wat iedere keer een sprookje blijkt te zijn. Ik en mannen. Geen combi.
Zwembaden en ook zee, ik prijs me gelukkig.
Met mijn voeten in het water kijk ik naar de zonsondergang. Een gevoel van een warme deken, rust, happy feeling. Eindelijk, even niets hoeven. Gewoon zijn.
Een zachte aanraking. Mijn zintuigen versterken zich en zelfs die hele zachte aanraking, bezorgen me een wee gevoel. De drank misschien? “Stop ermee”, hoor ik mijn innerlijke stem zeggen. “Hou op met verstandelijk beredeneren”. Pff.
“Ik vind je meer dan aardig maar dat had je al wel door toch?”, hoor ik in mijn oor. “Meteen al, noem het zoals je noemen wilt maar je werkt als een magneet op mij”. Mijn adem stopt even als ik twee gespierde armen om mijn middel voel. “Mag ik?”. Ik zeg niets, weet niets te zeggen maar weet wel dat dit waanzinnig voelt. Dus ik laat je.
Hoe lang we daar gewoon zo staan, geen idee, geen van beide zegt iets maar de spanning is duidelijk voelbaar. Je ademhaling in mijn nek, een vlinderzacht kusje. Kippenvel….
Ik reageer en het ontgaat je niet. Handen, je lippen, ik kreun. Lief en teder maar ook een mengeling van pure passie en hartstocht, het wisselt elkaar af. Ik laat al mijn onzekerheden varen en geef me over aan dit fantastische gevoel. Magneten, het valt niet te ontkennen. Handen die zoeken onder de al weinige kleren, hete lijven, zware ademhalingen en vooral het hunkeren naar meer. Een meisjes lijf, een gespierd mannen lijf. Warme lucht en trillingen in de atmosfeer. Beide verlangend naar een intens en gepassioneerd spel. Verbazingwekkend hoe de wederzijdse reactie is. Jouw kreunen, ogen die wegdraaien van genot en vooral het aanvoelen van wat je prettig vindt en meer dan dat…… Wauw, een match…….. Je weet me high te krijgen, zwevend, genietend en aanvoelend waar ik het goed op doe. Je mond daar waar ik hem wens, vingers, zoekend naar reacties, dan weer rustig dan weer stimulerend. “Mmmmm, het is dus toch geen fabeltje”, hoor ik zachtjes en je reageert op de warme golfjes. Deze keer laat ik me gaan, geen gene, gewoon genieten van wat ik voel. Jouw reactie stimuleert het alleen maar en ik voel dat dit een onophoudelijke stroom zal worden. Tsunami, in veelvoud. Je tong precies wetend wat te doen, je handen, je waanzinnige reactie op het reageren van mijn lijf. Even schiet er door mijn hoofd “Griekenland, Faith, een dekseltje, iemand die mij aanvoelt zonder iets te hoeven zeggen”. Gedachten laat ik los, genietend van jouw gekreun en de mijne. “Kom maar”, fluister je na een tijdje en weet precies om me daar te krijgen waar jij me hebben wilt en waar ik wil zijn. De wereld staat even stil, ik ben even niet op deze aarde maar verkeer elders, in hogere sferen. Mijn adem stokt Je legt je hoofd op mijn buik, laat je vingers daar waar ze waren en weet blijkbaar datgene te doen waar mijn lijf om vraagt.
Ik kom iets bij, zucht, beweeg. Voldoende voor jou om… Mijn handen eerst strelend , nagels in je rug, je ogen die de mijne zoeken. Mijn plannen met jou, je gek maken en..”De nacht is nog lang. Genoeg tijd voor alles”, jouw woorden terwijl je moeiteloos met me samensmelt. Nog nakrampend doe je me naar adem snakken. Het wind je op, je ademhaling zwaar, bewegingen afgewisseld, je overduidelijke extase. Je handen zoeken de mijne, ogen die elkaar vinden, en dan een oerschreeuw. Je hele lijf reageert en schokt, mijn benen om je rug gestrengeld.
“Hemels”, zeg je en ligt uitgeput na te hijgen. Ik druk je extra dicht tegen me aan, voel je fantastische lijf, streel en kus je teder.
Niet lang daarna, een nieuw spel met verlangens. Een hevige nacht op het strand. Zich later verplaatsend naar de riante luxe van mijn kamer. Uitputtend, genieten van elkaar, steeds opnieuw. DNA, overal, niet enkel daar waar het gros van de mensheid de liefde bedrijft. Spanning, lust, passie, alles is aanwezig.
Zon, zee, blue lagoo en JIJ.
De man die blijkbaar wel lijkt te bestaan. Nooit tegengekomen en nu eindelijk, al is het dan in Griekenland, zo moest het schijnbaar zijn.
Je loopt met een brede glimlach naar me toe. “Hee sunshine”. Je kust me en voor ik het weet zoeken onze tongen elkaar.
Je reageert.. Duidelijk hoor- en zichtbaar. Mijn handen glijden af en je kreunt…………………………..
Dit wordt een vakantie van niets moeten maar alles mogen………
Een vakantie die waarschijnlijk langer gaat duren dan enkel de dagen hier!!!