Tja fictie of werkelijkheid?
Aangezien ik goed kan visualiseren, kan ik mij de gezichten van geliefden, bekenden, vrienden bijzonder goed voor de geest halen.
Vooral als ze mijn site zullen zien en sommige blogs zullen lezen.
Vertwijfeling, verbazing, geschokt, grijnzend, glimlachend, maar zeker ook de vraagtekens op de postzegels van velen.
"Zou ze?", "Nee, Ingrid niet!", "Wanneer doet ze dat dan?"
Maar wie weet ook een stukje bewondering en respect dat ik toch maar even t lef heb om te doen wat ik doe.
Hee is Leven niet het meervoud van Lef? Dat is precies wat ik ga doen en al mee bezig ben.
En ja, het spijt me. Wat fictie is of werkelijkheid, dat is mijn geheimpje.
Ik deel enkel iets.