Nationale Vrouwendag 2012-03-08
Het is 16.00 en ik besluit eens een kijkje te nemen in mijn mailbox. Wie weet nog een leuke gezellige mail van wie dan ook.
Mail heb ik en mijn oog valt op een mailtje met als onderwerp de intrigerende tekst: “Nationale Vrouwendag, gratis geschenk voor U”.
Openen dan maar want hier wil ik meer van weten.
Aha, een online shop, waarvan ik de naam niet zal noemen.
Er wordt hier een gratis “Vibo”, net even anders dan de naam “Wibo”, aangeboden. Omdat het de 100ste Nationale Vrouwendag is. Ik scrol naar beneden en voila; er wordt hier een knalrode aangeboden, wacht eens even, t.w.v 14.95. O, bij iedere online bestelling. Natuurlijk, altijd een addertje onder het gras. Ik lees verder. Batterijen, 2 maal een AA, 4 stuks voor 4,99. Mijn kronkels komen in beweging en er ontpopt zich een nieuw onderwerp voor een blog in mijn hoofd. Iets wat de laatste tijd toch wel erg vaak gebeurt. Bij de vreemdste dingen krijg ik tegenwoordig inspiratie.
Je moet er snel bij zijn zie ik nu want de aanbieding is alleen voor vandaag. Morgen niet meer!
Ik bekijk “Vibo” eens op een manier zoals alleen een vrouw dat kan en moet snel de conclusie trekken “Dit is toch geen GESCHENK voor een vrouw”. Moeten “wij”hier blij van worden?
Ik bedoel maar aan te geven; Welke vrouw gunt zich zoiets simpels als het exemplaar wat hier gratis wordt aangeboden. Nou ja, gratis……
Simpeler dan dit is niet mogelijk, werkelijk, wie dit ooit bedacht heeft. Dit lijkt toch niet op de werkelijkheid? Batterijen als lokkertje om het toch wat leuker te maken misschien?
Maar laten we eerlijk zijn, de werkelijkheid trilt niet, zoemt niet en heeft ook geen standenknopje waar je aan kunt draaien.
Afgekeurd dus. Niet de moeite waard om verder aandacht aan te besteden. Sorry “Vibo”, jij verdwijnt met 1 druk op de verwijderknop in de prullenbak.
Zo, mailbox weer opgeruimd, verhaaltje in mijn hoofd en nu dan….
Ik bedenk me dat als ik dit op de site zet, dat menigeen die behoren tot mijn bloedbanden dit misschien niet op prijs stellen, zich schamen zelfs…….Ga ik nu TE ver misschien?
Maar ja, laten we er geen doekjes om winden. Ook al ben ik dan geruime tijd single, eten en drinken doe ik ook dus ja die andere behoeftes heb ook ik, net als iedereen van vlees en bloed.
Dit gaat dus gewoon de lucht in, want wie schaamt zich voor het feit dat het lichaam voedsel nodig heeft? Ik niet.
Ik bedenk me geen moment en druk op “Publiceren”.
Zo dat onderwerp kan ik even loslaten en verder gaan met de dagelijkse beslommeringen van een moeder en huisvrouw. Weer even in mijn rol. Het is tenslotte bijna etenstijd. Honger!